| |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند رحمتگر مهربان
|
|
حم ﴿۱﴾
|
|
فولادوند: حاء ميم
|
|
مکارم: حم.
|
|
خرمشاهی: حم [حا ميم]
|
|
وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿۲﴾
|
|
فولادوند: سوگند به كتاب روشنگر
|
|
مکارم: سوگند به اين كتابي كه حقايقش آشكار است.
|
|
خرمشاهی: سوگند به كتاب روشنگر
|
|
إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿۳﴾
|
|
فولادوند: ما آن را قرآنى عربى قرار داديم باشد كه بينديشيد
|
|
مکارم: كه ما آن را قرآني فصيح و عربي قرار داديم تا شما آن را درك كنيد.
|
|
خرمشاهی: ما آن را به هيئت قرآنى عربى پديد آوردهايم، باشد كه تعقل كنيد
|
|
وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿۴﴾
|
|
فولادوند: و همانا كه آن در كتاب اصلى [=لوح محفوظ] به نزد ما سخت والا و پر حكمت است
|
|
مکارم: و آن در كتاب اصلي (لوح محفوظ) نزد ما است كه بلند پايه و حكمت آموز است.
|
|
خرمشاهی: و آن بلندمرتبه و حكمتآميز است و در امالكتاب در نزد ماست
|
|
أَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِينَ ﴿۵﴾
|
|
فولادوند: آيا به [صرف] اينكه شما قومى منحرفيد [بايد] قرآن را از شما باز داريم
|
|
مکارم: آيا اين ذكر(قرآن) را از شما بازگيريم به خاطر اينكه قومي اسرافكاريد؟
|
|
خرمشاهی: آيا به خاطر آنكه شما قومى گزافكار هستيد، پند [قرآن] را از شما باز داريم؟
|
|
وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ ﴿۶﴾
|
|
فولادوند: و چه بسا پيامبرانى كه در [ميان] گذشتگان روانه كرديم
|
|
مکارم: چه بسيار از پيامبران را كه (براي هدايت) در اقوام پيشين فرستاديم.
|
|
خرمشاهی: و چه بسيار پيامبر در ميان پيشينيان فرستادهايم
|
|
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون ﴿۷﴾
|
|
فولادوند: و هيچ پيامبرى به سوى ايشان نيامد مگر اينكه او را به ريشخند مىگرفتند
|
|
مکارم: ولي هيچ پيامبري به سراغشان نميآمد مگر اينكه او را استهزا ميكردند.
|
|
خرمشاهی: و هيچ پيامبرى به نزد آنان نيامد مگر آنكه او را ريشخند كردند
|
|
فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِينَ ﴿۸﴾
|
|
فولادوند: و نيرومندتر از آنان را به هلاكت رسانيديم و سنت پيشينيان تكرار شد
|
|
مکارم: ما كساني را كه نيرومندتر از اينها بودند هلاك كرديم، و داستان پيشينيان قبلا گذشت.
|
|
خرمشاهی: آنگاه دست درازتر از آنان را نابود كرديم، و سرنوشت پيشينيان تكرار شد
|
|
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ ﴿۹﴾
|
|
فولادوند: و اگر از آنان بپرسى آسمانها و زمين را چه كسى آفريده قطعا خواهند گفت آنها را همان قادر دانا آفريده است
|
|
مکارم: هرگاه از آنها سؤ ال كني چه كسي آسمانها و زمين را آفريده ؟ مسلما ميگويند: خداوند قادر و دانا آنها را آفريده است.
|
|
خرمشاهی: و اگر از آنان پرسى كه آسمانها و زمين را چه كسى آفريده است، بىشك گويند خداوند پيروزمند دانا آنها را آفريده است
|
|
الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿۱۰﴾
|
|
فولادوند: همان كسى كه اين زمين را براى شما گهوارهاى گردانيد و براى شما در آن راهها نهاد باشد كه راه يابيد
|
|
مکارم: همان كسي كه زمين را گاهواره و محل آرامش شما قرار داد و براي شما در آن راههائي آفريد تا هدايت شويد (و به مقصد رسيد).
|
|
خرمشاهی: همان كسى كه زمين را آسايشگاه شما ساخت و در آن راههايى پديد آورد باشد كه راه يابيد
|
تبادل لینک هوشمند 
